VAKiR-optreden in de bieb tijdens de nationale voorleeslunch voor ouderen
De centrale bibliotheek nodigde VAKiR uit om op 4 oktober met een aantal ensembles het voorlezen en de lunch op te luisteren. Duo ‘Rothaak’ (naar de achternamen van Peter en Wim) gaven zich als eerste op, met sfeervolle Barokmuziek. Of er nog een viool bij kon? vroeg de medewerker van de bieb. En daar was opeens de aanmelding van Riekje en Vera, die het aandurfden om moderne Rotterdamse muziek te spelen. Bij de binnenkomst was ruim parkeertijd gerekend voor de rollators. We voelde ons jong, met onze instrumenten als houvast. De directeur kwam binnen als een wervelwind, die moeite had om rustig een verhaal voor te lezen met veel ‘verkeerde’ woorden, die hij eigenlijk niet zou willen uitspreken. Maar het moest. Dan maar met een beschaafde ‘bliep’.
Geen gewone blokfluit
We hoorden het verhaal van Maarten Spanjer, dat in heel Nederland werd voorgelezen. Het ging nog over guldens en Willem O Duis, hoe schrijf je dat en wie was dat ook al weer? Maar het verhaal was toch speciaal onder embargo afgeleverd voor dit evenement. Wim en Peter kregen vervolgens de juiste aandacht voor hun samenspel. Tijdens de muziek merkte een dame op dat Wim nu een heel andere fluit te pakken had en of ze dat goed zag. Wim pauzeerde even om uit te leggen dat dit geen gewone blokfluit was, maar een traverso. Dat combineert erg goed met het clavecimbel waar Peter meestal op speelt, terwijl hij nu wat fors speelde op de net gestemde vleugel, met de klep helemaal open. Wim pakte de draad weer op en samen speelden ze geconcentreerd en virtuoos tot het eind.
Week van de eenzaamheid
Riekje en Vera kondigden zelf aan waarom deze muziek van een Joodse Rotterdammer gespeeld moest worden. Ze speelden vlot en vrolijk in hun mooie gebloemde jurken en waren een voorbeeld van: let niet op de leeftijd maar op kwaliteit. Het thema van de lunch was ook de ouderenweek en eenzaamheid. Als je een muziekinstrument speelt, en je bent lid van VAKiR dan kom je steeds met nieuwe mensen in contact en met een publiek. Van sommige leden hoor ik dat het hun levensader is, juist in moeilijke periodes. We hebben met dit optreden onszelf en ook het publiek een plezier gedaan We hielden er lovende woorden en een flink stuk chocola aan over. Met Kerst staan we weer paraat om onszelf en andere Rotterdammers met onze muziek over deze soms moeilijke dagen heen te tillen.
Marianne van den Heuvel